ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Διανύουμε μια περίοδο όξυνσης των καπιταλιστικών αντιθέσεων, η οποία βιώνεται από το σύνολο της κοινωνίας ως μια άνευ προηγουμένου επίθεση του κράτους και του κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα αλλά και στα ευρύτερα κοινωνικά αγαθά. Οι πλειστηριασμοί ακινήτων δεν αποτελούν παρά μία πτυχή της επιχειρούμενης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης των τελευταίων ετών, στα πλαίσια της υποτίμησης της εργασίας αλλά και του πολιτικού ελέγχου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ενώ οι πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας βρίσκονται στο στόχαστρο των ίδιων εγχώριων και των διεθνών αρπακτικών για τουλάχιστον μια 5ετία.
Όπως όλες οι προηγούμενες, έτσι και η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχθηκε πρόθυμος αρωγός και εντολοδόχος των ντόπιων και διεθνών αφεντικών, παραμένοντας σταθερά εντός της πολιτικής γραμμής της σωτηρίας της “εθνικής οικονομίας” – της εξαθλίωσής μας – και της εύρυθμης συνεργασίας με τους Ευρωπαίους “εταίρους”. Σε αντίθεση όμως με τις προηγούμενες, η ευχέρεια της τωρινής συνίσταται στο ότι, έχοντας νομιμοποιήσει κοινωνικά την διαπραγματευτική της πολιτική μέσα από τις πρόσφατες εκλογές, δεν θα διστάσει να επιχειρήσει να σηκώσει το τεράστιο κοινωνικό και πολιτικό κόστος της ισοπέδωσης ενός από τα πιο στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά – της στέγασης. Το κόμμα που ευαγγελίζονταν παραμύθια της Χαλιμάς πριν από ένα χρόνο στο “Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” – όπως το ότι δεν θα αγγίξει, σε καμία των περιπτώσεων, υπό τις οποιεσδήποτε διαπραγματευτικές συνθήκες, την κοινωνική ασφάλιση και την πρώτη κατοικία – αφού οδήγησε μεθοδικά το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, πέρα από τη φτώχεια, στην απογοήτευση, αφού εγκλώβισε σχεδόν το σύνολο του προλεταριάτου στο ψεύτικο πολιτικό δίλημμα, του ποια πολιτική φατρία είναι η ικανότερη ως προς την επιβολή των όρων εκμετάλλευσης –ικανότερη δηλαδή, ως προς τις διαπραγματεύσεις και την διαχείριση της κρίσης, πλέον έχει ανοικτό το πεδίο για να ολοκληρώσει την διαδικασία αρπαγής των ακινήτων με τις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις. Το μόνο που κατάφερε να αποδείξει προς όλες τις κατευθύνσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα από τα πιο τυχοδιωκτικά μορφώματα του πολιτικού σκηνικού, είναι ότι τελικά η ελπίδα απήλθε, όσο γρήγορα ήλθε.
Δούρειος ίππος της διαδικασίας μαζικής αρπαγής ακινήτων, και της πρώτης κατοικίας ειδικότερα, είναι τα στεγαστικά “κόκκινα δάνεια” που δόθηκαν φαινομενικά απλόχερα, στις προηγούμενες δεκαετίες της “ανάπτυξης” και της “ευμάρειας”. Εν μέσω της συγκυρίας της κρίσης, οι τράπεζες που παραχώρησαν τα εν λόγω στεγαστικά, αντιμέτωπες με προβλήματα ρευστότητας και φοβούμενες την υπαγωγή τους σε άμεσο έλεγχο – έχοντας ήδη “μασουλήσει” τα πακέτα ανακεφαλαιοποιήσεών τους – “ξεφορτώθηκαν” αρκετά δάνεια που δεν εξυπηρετούνταν από τους δανειολήπτες τιτλοποιώντας τα – μετατρέποντάς τα σε ομόλογα. Τα ομόλογα αυτά αγόρασαν κυρίως τραπεζικά funds – επενδυτικοί όμιλοι μεγαλοκαρχαριών – του εξωτερικού. Αυτή η διαδικασία έχει ξεκινήσει τουλάχιστον εδώ και μια 5ετια με την τιτλοποίηση δεκάδων χιλιάδων δάνειων του ΤΠκΔ (Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων) με φημολογούμενο τελικό αγοραστή την Goldman Sachs. Από τότε, ακόμα περισσότερα στεγαστικά έχουν “αλλάξει χέρια”, με τους ενδιαφερόμενους επενδυτικούς ομίλους (όπως OAKTREE, FAIRFAX, YORK CAPITAL, ACTUA, KKR) να αγοράζουν δάνεια από το 50 τοις εκατό (στις καλύτερες περιπτώσεις) μέχρι και στο 30 ή και το 5 τοις εκατό της ονομαστικής τους τιμής.
Η ολοκλήρωση της διαδικασίας εκποίησης της πρώτης κατοικίας απαιτούσε μόνο μια τελευταία νομοθετική πινελιά, που πρόθυμα κατέθεσε και ψήφισε για χάρη των “θεσμών” η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τις “νομοτεχνικές βελτιώσεις” του Νοεμβρίου. Ουσιαστικά καταργήθηκαν οι όποιες προστατευτικές δικλείδες (όπως η δυνατότητα καταβολής μηδενικής δόσης για όσους δεν είχαν εισόδημα) ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο από 1/1/2016 για την fast-track διαδικασία των πλειστηριασμών. Δηλαδή, ακόμα και αν κάποιος είχε την δυνατότητα να εκκινήσει την διαδικασία υπαγωγής του στην ρύθμιση Κατσέλη… μάλλον πλέον δεν θα έχει κανένα νόημα. Η δημοπρασία θα γίνεται στα ειρηνοδικεία της εκάστοτε περιοχής, κάθε Τετάρτη, με τη δυνατότητα, εάν για οποιονδήποτε λόγο… δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία της εκποίησης, να δίνεται αναβολή – παράταση ουσιαστικά – στον δανειολήπτη για δύο τουλάχιστον μήνες. Η δεύτερη δημοπρασία ξεκινάει από το μισό της αξίας του ακινήτου, ενώ η τρίτη από μηδενική τιμή εκκίνησης. Αυτό, σε συνάρτηση με την γενικευμένη πτώση της αξίας των ακινήτων, σημαίνει ότι μάλλον δεν υπάρχει περίπτωση να εξοφληθούν τα δάνεια μέσω της δημοπρασία , και οι δανειολήπτες θα συνεχίζουν να χρωστάνε στις τράπεζες στο διηνεκές, ακόμα και αφού τους πάρουνε τα σπίτια. Η παραπάνω διαδικασία θα είναι ακόμα πιο γρήγορη και εύκολη για τον δικαιούχο, εάν τον έλεγχο του δανειακού χαρτοφυλακίου έχει επενδυτικός όμιλος με έδρα το εξωτερικό.
Η πρώτη μάχη ενάντια στο φαγοπότι ακινήτων που έστησαν τα funds του εξωτερικού, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το εγχώριο κεφάλαιο, με την συνδρομή του τωρινού ντόπιου πολιτικού τους προσωπικού, θα δοθεί στα ειρηνοδικεία της κάθε γειτονιάς. Η παρουσία όλων μας στο ειρηνοδικείο της δικής μας γειτονιάς είναι απαραίτητη – δεν θα αφήσουμε να βγει στο σφυρί, μετά την καταβαράθρωση των εργασιακών σχέσεων και κεκτημένων, μετά την ισοπέδωση της υγείας και της παιδείας, ένα ακόμα από τα πιο βασικά κοινωνικά αγαθά, η στέγαση. Θα σταθούμε απέναντι σε όλους τους μεγαλοκαρχαρίες, τους δικαστικούς, την νομική εκπροσώπηση των τραπεζών, τους τοκογλύφους μαυραγορίτες και τις μεσιτικές μαφίες τους, στο πλάι του κάθε εργαζόμενου που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του στις τράπεζες σε μία νύχτα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΕΕ, ΝΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Πορεία ενάντια στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, Σάββατο 12/3,12μμ, πλ. πατριάρχου, Ν. Φιλαδέλφεια
Συνέλευση Κενταύρου
kentauros.espivblogs.net